Tak, dziś będzie o nadziei i o tym by nie poddawać się w poszukiwaniach swoich przodków. Czasem przypadkowe odkrycie pozwoli rozwiązać rodzinne zagadki i dodać nowe wątki w rodzinnej historii.

A takie „przypadkowe” odkrycia zdarzały mi się już kilkukrotnie.

W mojej rodzinnej historii było i jest kilka zagadek, które z racji braku dokumentów, czy dostępu do nich pozostawały a niektóre z nich, wciąż pozostają nierozwiązane.

Jedną z nich była zagadka śmierci mojej pra prababci Elżbiety z Petraków Słamowej. Wszędzie gdzie na nią natrafiałam była jedynie lakoniczna wzmianka, że zmarła w Łodzi w 1896 r. Tyle tylko, że w łódzkich aktach nigdzie nie mogłam znaleźć potwierdzenia tej daty. Znalazłam w aktach z Taboru Wielkiego, gdzie urodziła się moja pra prababcia (a raczej, gdzie zanotowano jej narodziny) notatkę przy wpisie o jej narodzinach, w której była dokładna data jej ślubu, data urodzenia jej męża – Józefa Słamy oraz data i miejsce jego śmierci. Jej śmierć została zapisana lakonicznie „zmarła w Łodzi w 1896/97”. Informacje o śmierci pra pradziadka pozwoliły mi na uzyskanie aktu zgonu z Archiwum Państwowego w Piotrkowie Trybunalskim, a w nim była kolejna niespodzianka … Pra pradziadek miał jeszcze jedną żonę! Ale o tym za chwilę.

Wracając do Elżbiety. W poszukiwaniu informacji o osobach często korzystam z tej strony www.online-ofb.de. Jest to niemiecka strona, na której można znaleźć akty z parafii, najczęściej ewangelickich, z terenów Zaboru Pruskiego, Śląska, Niemiec i Europy Zachodniej. Odkryłam, że jest tam też uwzględniona parafia ewangelicko-augsburska z Pabianic. Postanowiłam więc sprawdzić, co mogę tam znaleźć … i znalazłam pra prababcię. Pod panieńskim nazwiskiem Petrak, ale znalazłam. Zapytacie dlaczego akurat Pabianice? Elżbieta zmarła we wsi Stare Rokicie, prawdopodobnie gdy była u swojej córki Zofii. Teraz jest to część Łodzi, ale w tamtych czasach była to wieś należąca do gminy Bruss, zamieszkana przez czeskich i niemieckich tkaczy i podlegająca pod parafię ewangelicką w Pabianicach. Zresztą ta parafia przyda mi się jeszcze kilkukrotnie. Wciąż jednak nie wiem gdzie Elżbietę pochowano.

Wcześniej wspomniałam, że Józef Słama ożenił się ponownie. Nie jest to nic niezwykłego. Często wdowcy, mający małe dzieci (gdy zmarła Elżbieta jej najmłodsza córka miała 3 latka) szukali kolejnej żony, by mogła się zająć dziećmi i gospodarstwem domowym w czasie gdy oni szli do pracy. Według aktu zgonu druga żona nazywała się Rozalia Sadłowska. Co ja się tej Rozalii naszukałam! Nic nie mogłam o niej znaleźć. Do wczoraj.

Dzięki stronie Internet Archive, która pozwala na przeszukanie dostępnych w Internecie skanów książek i gazet, znalazłam poniższe ogłoszenie zamieszczone w sobotnim wydaniu Lodzer Tageblatt z 1897 r.

Jest to notatka z ogłoszeniami z parafii w Pabianicach o narodzinach, zgonach i ślubach w minionym tygodniu. A wśród „młodych par’ znalazł się Józef Słama i Rozalia Redlich urodzona Erdmann. Skąd księdzu w Zelowie wzięło się nazwisko Sadłowska, to zupełnie nie mam pojęcia. Ponieważ wiem, gdzie znaleźć akty z parafii w Pabianicach, więc znalezienie aktu ślubu z października 1897 r. nie było już problemem.

W akcie ślubu Józefa Słamy i Rozalii Redlich z Erdmannów znalazłam rozwiązanie kolejnej zagadki. Gdzie Słamowie mieszkali przed 1900 rokiem? Mieszkali na Nowym Rokiciu (teraz też część Łodzi od Ronda Lotników i Parku Sielanka do Targu Górniak i ul. Wróblewskiego). A znając nazwisko drugiej żony znalazłam najmłodszego syna Józefa – Władysława (a nie Wacława jak zapisano w jednej z książek o Zelowie), który urodził się ok. 1900 roku.

Dlatego też nie traćcie nadziei 🙂

PS. Zdjęcie u góry, to grób Józefa Słamy, który odkryłam „przypadkiem” na ewangelickim cmentarzu w Zelowie, gdy tej wiosny sprawdzałam groby w najstarszej jego części.

Zelowskie Rody

Ostatnie wpisy:

Zelowskie Rody

Nigdy nie trać nadziei!

Zelowskie Rody

Kategorie

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi